İçimizdeki Şeytan

Merhaba Sıcak Bir Ankara günüyle yine beraberiz , dıştan çok kötü görünsede ankarada yaşıyan insan vazgeçemez  ankaradan . İnsan gittiginde nefes alamaz gibi olur neyse burda ankaradan bahsedip sizi kaçırmak istemem.
Bugünki konu içimizdeki şeytan yani yeri gelince çok istedigimiz yeri gelince nefret ettigimiz kişiligimiz . Aslında insanın içinde doguştan oluşan birşey  çünkü insan istemese bile o şeytana bazen yok diyemiyor zatende başımıza gelenlerde hep bu yüzden olmuyor mu ? En güvendigimiz insana bile kötülük yaptırabiliyor bazen istemeden ama bazende en çok ihtiyacımız oldugu zaman kaybolup gidiyor tam iyi gün arkadaşları gibi
olur ya en çok ihtiyacımız oldugu zaman yanımızda olmayan insanlar işte aynı . Bu zamanda cidden zor iş arkadaşlık hatta en zor iş çünkü kalmadı nesli tükendi kemikleri bile bulunamıyor ve onların yerine tamamen karşılıklı ve güvenemeyecegimiz insanlar yerini doldurdu o güzel insanların yerini, Yaşar Kemal üstad ne güzel demiş

  'O iyi insanlar güzel atlara binip çekip gittiler , demirin tuncuna insanın piçine kaldık '